Ποτέ δεν θεωρούσα τον εαυτό μου φανατικό οπαδό σε σημείο που να πηγαίνω κάθε Κυριακή στα γήπεδα ή να παρακολουθώ την αγαπημένη μου ομάδα από το τοπικό οπαδικό club. Ε, ναι λοιπόν είμαι κι εγώ άλλος ένας ΑΕΚτζης ... του καναπέ !
Από αυτό το κείμενο, δεν πρόκειται να εκφράσω καμία γνώμη για το τί συμβαίνει στην ομάδα όσον αφορά τα οικονομικά της. Εδώ που έφτασε το Ελληνικό ποδόσφαιρο, σιγά μην κάτσω να σκεφτώ πόσα εκατομμύρια έχει ανάγκη η ΑΕΚ και η κάθε ΑΕΚ για να γίνει ομάδα. Και ο Παναθηναϊκος τα ίδια σκατά είναι, για να μην πω για άλλες μικρομεσαίες ομάδες.
Κάποτε κάποιος θρασσύς είχε πεί "μόνο ο Ολυμπιακός και το Αιγάλεω να κερδάνε και όλοι οι άλλοι να πάνε να ..." από αυτή την κουβέντα δεν ξέρω αν έχει σωθεί ωστόσο το Αιγάλεω, το Ελληνικό ποδόσφαιρο κατ΄επέκταση όμως , όχι !
Κι έρχεται εκείνη η στιγμή που αναλογίζομαι πόσες φορές έχω πάει στο γήπεδο να δώ έναν αγώνα με την ησυχία μου. Πρέπει να ΄ναι καμιά δεκαπενταριά φορές τελικά, συμπεριλαμβανομένων και των αγώνων της Εθνικής που έχω δεί συνολικά. Ευτυχώς σε καμία από τις περιπτώσεις δεν έχω πέσει σε επισόδεια και πανικό. Για να μην το ρισκάρω όμως προτιμώ πλέον να βλέπω μπαλίτσα από το internet ή συντροφιά με κολλητούς στην καφετέρια "του κουφού" !
Εδώ και καιρό μάλιστα, κεφάρω αφάνταστα ακούγωντας τον φαφούτη του Real Fm , Γιώργο Γεωργίου να ανταλλάσει απόψεις με κάτι ευφάνταστους τύπους που αυτοαποκαλούνται "δωδεκάθεος", "εβερτονάκιας", "κύριος καθηγητής" και ένα σωρό άλλοι που δεν θυμάμαι το όνομά τους. Ανάθεμά τους όλοι αυτοί αν καταλαβαίνουν τί λένε ... το μόνο σίγουρο είναι πως με κάνουν και κεφάρω.
Έτσι όπως περνάνε όλες αυτές οι σκέψεις απ΄το μυαλό μου, τελικά καταλήγω πως θα παραμείνω για πολύ καιρό ακόμα φίλαθλος ... του καναπέ !
إرسال تعليق