Ε, ναι λοιπόν, ήρθε η ώρα για ένα ακόμα editorial στον ίδιο κλασσικό ακαθόριστο χρόνο ως συνήθως...
Στο προηγούμενο editorial έβαλα υπενθύμιση ώστε να αναφέρω το πως κάποιοι "φτασμένοι δημοσιογράφοι" αξιοποίησαν τα blogs αφού πρώτα πήραν παράδειγμα από το πως λειτουργούν οι Έλληνες bloggers.
Με αφορμή το γεγονός πως μας τα ΄χουν πρίξει με τις τηλεοπτικές άδειες (λες και δεν έχουμε άλλα προβλήματα ατομικά ή σαν χώρα), αρκετοί δημοσιογράφοι βλέποντας πως το τηλεοπτικό τοπίο αρχίζει και διαλύεται, το ΄χουν ρίξει στο διαδίκτυο και στη δημιουργία ιστοσελίδων κάτω από την δική τους καθοδήγηση και με θεματολογία που εμπίπτει στην δική τους εξειδίκευση. Παραδείγματα υπάρχουν πολλά αλλά κάποια πρόσφατα είναι το militaire.gr του στρατιωτικού συντάκτη Πάνου Καρβουνόπουλου αλλά και το nantiareport.gr της αστυνομικής συντάκτριας Νάντιας Αλεξίου.
Αν κάτσει κάποιος να ασχοληθεί σοβαρά και να ψάξει πόσοι Έλληνες δημοσιογράφοι, γνωστοί ή και λιγότερο γνωστοί, έχουν ανοίξει blog ή website, θα χάσει το μέτρημα... Για εμένα ωστόσο το blogging θα παραμένει πάντα ένα hobby και ένας εναλλακτικός τρόπος έκφρασης.
Μέσα στο μυαλό μου υπήρξαν πολλές σκέψεις σχετικά με τα θέματα που θα μπορούσαν να γεμίσουν κάποιο editorial για το proagelos.gr. Ο χρόνος περνάει και προτιμώ να μη τον αφήνω ανεκμετάλλευτο. έτσι θα προσέξατε φαντάζομαι, πως στο lay out του blog έχουν γίνει κάποιες μικροαλλαγές αλλά έχει προστεθεί και η δυνατότητα αντιγραφής των banner του proagelos.gr τα οποία μπορείτε ελεύθερα να περάσετε στο δικό σας blog ή site (και καλό θα μας κάνετε!)...
Το τελευταίο χρονικό διάστημα εν τω μεταξύ, προσπαθούμε να βρούμε τρόπους να διευρύνουμε τις συνεργασίες μας εδώ στο proagelos.gr και σας υποσχόμαστε πως έχετε να δείτε πολλά ακόμα από αυτό το ταπεινό blog.
Παράλληλα έχουμε μπει στη διαδικασία να παρακολουθούμε μανιωδώς πλέον τα live videos των χρηστών του facebook και γιαυτό έχουμε προσαρτίσει και την ενότητα FB LIVE ώστε να μπορείτε πατώντας πάνω στο banner να μεταφερθείτε στον παγκόσμιο χάρτη των ζωντανών μεταδόσεων του κοινωνικού δικτύου που έγινε πλέον μέρος της ζωής μας.
Μη περιμένετε από αυτό το editorial να αναφερθώ κι εγώ στο θέμα των ημερών που λέγεται Άννα Κορακάκη, το θέμα έχει ξεχειλωθεί τόσο που δεν αξίζει πλέον καμίας επιπλέον αναφοράς. Η Ολυμπιονίκης και ο πατέρας-προπονητής της χειρίστηκαν τόσο καλά την προβολή τους από τα Μ.Μ.Ε. και είναι απλά άξιοι συγχαρητηρίων και φυσικά χαίρουν απόλυτου σεβασμού τουλάχιστον από πλευράς μας.
Τέτοια εποχή το 2004, ήμουν εθελοντής στους Ολυμπιακούς της Αθήνας και βρισκόμουν στο Βασικό Κέντρο Τύπου. Είμαι υπέρ του εθελοντισμού και ήταν μια καλή εμπερία ζωής για εμένα. Τώρα, παρακολουθώ επιλεκτικά τις μεταδόσεις της ΕΡΤ από τη Βραζιλία και φυσικά επιδιώκω να μαθαίνω τα της πορείας των Ελλήνων αθλητών.
Ντάλα καλοκαίρι, νεκρός μήνας και ο Αύγουστος γενικότερα και δόξα τον Θεό έχω πάρα πολύ ελεύθερο χρόνο. Παρόλα αυτά, και για να κλείσω και αυτό το editorial, δεν θα μπω στη διαδικασία να σας υποσχεθώ πως θα μειώσω τον χρόνο που θα ανέβει το επόμενο editorial. Μ΄αρέσει να μαζεύω υλικό ώστε να έχω κάτι να εκφραστώ.
Αν είναι να κάνω editorial κάθε μήνα χωρίς κάτι το ουσιώδες να αναφέρω τότε τί το θέλω το blogging; Ως την επόμενη φορά λοιπόν, κάντε λίγη υπομονή, απολαύστε το υπόλοιπο των καλοκαιρινών σας διακοπών ...και θα επανέλθω !
